Negenteinhunnertfiefunnegenti bünn ik mit dat Kontor ümtrokken, inne Fabrikstraat eenunvierti. Wier grötter un scheuner as dat up denn Flughooben. Mööt ook ween, wiern wi dog ‘n Huupen Lüüd (feer Fruunslüüd un ik) an’t arbeiden.
Sülben harr ik sooveel too doon, dat toon Fleegen keen Tied bleev, heff ik de Bölkow verkööpt. Is mi ni licht fulln, siet dem kiek ik alle Fleegers achterher. Fiev Joor, bit Twedusind, speel sik allns inne Fabrikstraat af.
De gröttsten Plaanungs un Buusteeln wiern för de Reederi-un Hoobenumslagfirma Lehmann anne Kais Een, Twee un Dree.
För’n Kai Een ne niege Kaimuur mit Anlegger för RoRo-Schips, ne groote Lagerhall, Tollkontrollhuus un wat sünst doortoo nödig wier. Flachs mööten befastigt, Booden uuttuscht, Siels verleggt, Straaten un Gleis anleggt, Foorwater uutbaggert warrn.
De Lehmannkai Twee wier tooierst blang bi de Flender-Warft. För de heff ik mi Sozialruums infalln laaten. De fun de Warft anhüürten Leihabeiders kunn sik door ümtrekken un waschen.
As dat de Warft nok gääf heff ik up den olln Lehmannkai Twee een RoRo-Anlegger, groote Hallns, Affartigungsterminals un befastigte Flachs buut. Doorför wurrn olle, inne Kriegstied buute Hallns afreeten.
As dat denn mit de Warft bargdal güng hätt de Firma Lehmann dat Gelänn un de Buuten upkööpt, ik heff mit Baggern, Afrieten, Upfülln, Umbuuten, Fohr- un Stellflachs den Umschlaghooben bannig vergröttert.